سلام! می خوام از خاطرات دانشگاه براتون تعریف کنم:
*روزای اول بود که دانشگاه می رفتیم؛ یکی از بچه ها سرکلاس اینقدر سوال می پرسید که حوصله همه رو سر می برد. هی می گفت: استاد! ... استاد! ....... بعد تموم شدن کلاس طبق معمول به سمت ایستگاه اتوبوس به راه افتادیم. دیدیم همون همکلاسیمون بلیطش تموم شده،وقتی برای خرید بلیط رفت، به اون آقا گفت: استاد دو تا بلیط بدین 
*یه روز که دانشگاه از برف سپیدپوش شده بود،اینقدر برف بازی کردیم و اینقدر تو سرو صورت هم زدیم که همه جامون کثیف شد، بعدش هم رفتیم بالای پشت بوم کلاسمون. خیلی خوش گذشت جاتون خالی.
*سرِکلاس ها وقتی می خواستیم با هم صحبت کنیم، برای این که مزاحم کسی نشیم و استاد هم متوجه نشه؛ حرفامون رو روی کاغذ می نوشتیم... در واقع با هم چت می کردیم و گاهی چند ماه بعد همون نوشته ها رو می خوندیم و خیلی برامون جالب بود.
*استادی داشتیم که کلاسش خیلی خسته کننده بود و همیشه کلاسش از دو ساعت تشکیل می شد و بین این دو ساعت به بچه ها زمان استراحت می داد، از طرفی همیشه آخر کلاس حضور وغیاب می کرد. من و خدیجه که اصلا اون روز حوصله کلاس رو نداشتیم، قرار گذاشتیم که ساعت اول سرِکلاس نریم و برای ساعت دوم که بچه ها می یان بیرون با اونها وارد کلاس شیم که استاد متوجه نبودمون در ساعت اول نشه..... از شانس ما! استاد اون روز رویه کارش رو تغییر داد. وقتی بچه ها تقاضای استراحت کرده بودند،استاد گفته بود که یکی از بچه ها بره برای همه چایی بگیره و دیگه از کلاس خارج نشین....
خلاصه این که رفتیم از پشت پنجره چایی خوردنشون رو نگاه کردیم 
و دست آخر هم غیبت خوردیم.
*یه روز هم یواشکی وارد همایشی شدیم که مخصوص زوج های جوان بود .... چه حرفایی که نشنیدیم...
*خدیجه خیلی وقتا وسایلش رو جا می گذاشت، دیگه من عادت کرده بودم که قبل از این که راه بیفتیم، چک کنم ببینم همه چیزش رو برداشته باشه.بارها کلاسورش رو جا گذاشته بود تو اتوبوس، تو نمازخونه... یه بار هم که دیگه کار خیلی بالا کشیده بود سر کلاس جامونده بود و فرداش یادش افتاده بود؛ اما وقتی دنبالش اومددید که دخل کلاسورش اومده.... بچه ها حتی به عکس روی اون هم رحم نکرده بودند. 
*یه آقایی در دانشگاه ما، مسوول حمل و نقل بود. یه روز خدیجه برگشت گفت یه نفر به این آقا می گفت آقای دکتر... از اون روز به بعد ما،پیش خودمون به اون می گفتیم دوهتر
بعد متوجه شدیم که معبدی صداش می کنن؛ اما یه نفر گفت اسمش مهبدیه؛ بعد از چند ماه یه جایی اسمش رو منقوری خوندیم ؛ اما یه نفر بهمون گفت که اسمش از حمل و نقل می یاد یعنی منقولیه. خلاصه این که الان هم راستش نمی دونیم اسمش چیه؟ اگه شما فهمیدید به ما هم بگید...
خلاصه کلی خاطرات به یاد موندنی که هیچ گاه از خاطرم پاک نمی شن و می دونم که این روزها از بهترین روزهای عمرم خواهد بود.
